Web Analytics Made Easy - Statcounter

ایده‌های مربوط به افزایش پایداری و زیست‌پذیری شهرها به تازگی توجه بسیاری از مدیران سراسر دنیا را به خود جلب کرده و آن‌ها را به اعمال اقدامات متعددی برای رسیدن به این دو هدف سوق داده است.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدیهی است که مزارع شهری طبیعت را با مناطق پیوند می‌دهد و می‌تواند مزایای بیشماری برای حیوان‌ها و اکوسیستم‌ها در پی داشته باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که فعالیت‌های انسانی درست عکس این نتیجه را بر سلامت شهرها و اکوسیستم‌های آن‌ها به جا می‌گذارد به طوری که بر اساس گزارش‌های متعدد، دو بحران حاکم بر جهان، یعنی آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی، تا حد زیادی به دنبال سبک زندگی نادرست شهرنشینان اتفاق می‌افتد. در این راستا، اغلب برنامه‌ریزان در تلاش هستند به توسعه فضاهای سبز در شهرها بپردازند و از این طریق، تنوع زیستی را افزایش دهند و به کاهش اثرات دو بحران ذکر شده کمک کنند. اگرچه اقدامات انجام شده در این زمینه بسیار مؤثر واقع شده است، با این حال در طراحی و پیاده‌سازی آن‌ها کمترین توجه به تأثیرات منفی طبیعت روشنایی هوشمند بر چشم‌اندازهای شهری متمرکز شده است.

روشنایی شهری اغلب به عنوان رویکردی اثربخش برای بهبود امنیت و پیشگیری از وقوع جرایم در مناطق در نظر گرفته شده، ضمن این‌که زیباسازی چشم‌اندازهای شهری هنگام تاریکی نیز در طراحی آن‌ها مورد توجه قرار گرفته است.

گزارش‌ها حاکی است که شبکه‌ای گسترده از سیستم‌های روشنایی شهری می‌تواند به ایجاد جزایری درخشان منجر شود که تأثیر آن می‌تواند در شهرهای بزرگ حتی درخشش آسمان را در پی داشته باشد که از فاصله ۳۰۰ کیلومتری نیز نمایان است.

تأثیرات منفی بیشمار سیستم‌های روشنایی بر شهرها

وجود نور مصنوعی در شهرهای مدرن امروزی امری انکارناپذیر است، با این حال استفاده بی‌رویه از آن‌ها یا طراحی نادرست این سیستم‌ها می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر شهرها و ساکنان آن‌ها به جا بگذارد که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به آلودگی نوری اشاره کرد. آلودگی نوری به سهم خود می‌تواند سلامت انسان‌ها، گیاهان و حیوانات را تحت تأثیر قرار دهد و حتی به ابتلای آن‌ها به بیماری‌های مزمن منجر شود.

به عنوان مثال، نتیجه تحقیقات مختلف نشان داده است که در شهرهایی از جهان با بیشترین میزان آلودگی نوری، نرخ ابتلاء به سرطان در میان زنان بسیار بالا است، ضمن این‌که اختلالات خواب و مشکلات متابولیکی نظیر دیابت و اضافه‌وزن نیز به وفور در میان مردم رایج است.

علاوه بر این، تولید نور مصنوعی مستلزم مقدار بسیار زیادی انرژی وابسته به انتشار دی‌اکسید کربن است که همین امر در تشدید آلودگی هوا و تغییرات اقلیمی نقش مهمی ایفا می‌کند و سلامت انسان‌ها، گیاهان و حیوانات را به خطر می‌اندازد. آلودگی نوری ناشی از روشنایی مصنوعی همچنین قدرت تولید مثل حیوانات را به طور منفی تحت تأثیر قرار می‌دهد، به افزایش شکار میان حیوانات منجر می‌شود و مهاجرت آن‌ها را از شهرها در پی دارد که همه این عوامل می‌تواند تهدیدی جدی برای کل اکوسیستم به حساب بیاید.

اکوسیستم‌ها تعادل پیچیده‌ای از تعاملات میان گونه‌ها را در بر می‌گیرد که وقوع هر گونه اختلال در آن‌ها می‌تواند تهدیدی جدی برای حشرات و حیوانات باشد. به عنوان مثال، شب‌پره‌ها هنگام تاریکی به روشنایی سیستم‌های نور شهری جذب و دور آن‌ها جمع می‌شود که همین امر، زمینه را برای بلعیده شدن این حشرات توسط خفاش‌ها فراهم می‌آورد و در نهایت، کاهش جمعیت شب‌پره‌ها را در پی دارد. از سوی دیگر، تمام جاندارانی که برای بقای خود به وجود شب‌پره‌ها نیاز دارد، با کاهش جمعیت این حشرات با تهدید جدی مواجه می‌شود.

لزوم تغییر استانداردهای طراحی سیستم‌های روشنایی شهری

اگرچه بسیاری از مدیران شهرهای جهان از اثرات منفی نور مصنوعی در مناطق آگاه هستند، با این حال تاکنون تحقیقات زیادی در زمینه تأثیرات روشنایی مصنوعی بر اکولوژی انجام نشده است. به همین دلیل، توجه به این اصل در قوانین طراحی سیستم‌های روشنایی شهری نادیده گرفته شده است و اغلب برنامه‌ریزان آن را منبعی از آلودگی شهری در نظر نمی‌گیرند. این در حالی است که مدیران اغلب در طراحی سیستم‌های روشنایی شهری، ایجاد امنیت و به حداقل رساندن وقوع جرم را مورد توجه قرار می‌دهند و می‌کوشند از طریق سیستم‌های مدرن به زیباسازی مناطق نیز کمک کنند. کاهش مصرف انرژی و به حداقل رساندن میزان انتشار گازهای آلاینده از سیستم‌های روشنایی شهری از دیگر اهدافی به حساب می‌آید که به تازگی در میان مدیران شهرهای جهان ترویج یافته و به استفاده از لامپ‌های ال‌ای‌دی و سنسورهای دیجیتالی با اهداف متعدد در آن‌ها منجر شده است. با هوشمندسازی سیستم‌های روشنایی، در صورت حضور نداشتن یک انسان در مسیر، چراغ‌های دارای حسگر، تشخیص خاموشی می‌دهند و به این ترتیب باعث کاهش مصرف انرژی می‌شوند.

بدیهی است با توجه به نکاتی که در مورد اثرات منفی نور مصنوعی بر سلامت انسان‌ها، حیوانات و گیاهان ذکر شد، مدیران باید مقررات جدیدی برای طراحی این سیستم‌ها اتخاذ کنند تا میزان آلودگی نوری ناشی از آن‌ها و تبعات منفی دیگر را به حداقل برسانند.

کد خبر 604990

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهرهای جهان کشورهای جهان کلانشهرهای جهان سیستم های روشنایی سیستم های روشنایی هوشمند حیوانات سلامت اکوسیستم شهری کاهش انتشار دی اکسید کربن لامپ های ال ای دی آلودگی نوری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سیستم های روشنایی شهری سلامت انسان ها آلودگی نوری نور مصنوعی سیستم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۰۹۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بهره‌گیری از بازی‌های ویدئویی در برنامه‌ریزی شهری

استفاده از بازی‌های ویدیویی (گیمیفیکیشن) در طراحی و برنامه‌ریزی شهرهای امروزی بسیار رایج است و حتی می‌توان پیش از اجرای طرح‌ها در دنیای واقعی، آن را در بازی‌های ویدئویی مورد آزمایش قرار داد.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، گیمیفیکیشن شامل استفاده از عناصر بازی و اصول طراحی برای ایجاد تجربیات جذاب و انگیزشی برای اهداف مختلف است و در برنامه‌ریزی شهری می‌تواند ابزاری قدرتمند برای افزایش مشارکت عمومی، آگاهی و بازخورد در مورد پروژه‌ها و موضوعات مختلف باشد.

امروزه در بسیاری از شهرهای جهان برای توسعه پروژه‌های شهرسازی از بازی‌های کامپیوتری محبوبی هم‌چون فورتنایت (Fortnite)، ماین‌کرافت (Minecraft) و ردپای شهر (UrbanFootprint) استفاده می‌شود. به نظر می‌رسد شبیه‌سازهای رایانه‌ای با تکیه بر شهود و کاربرد گسترده، ابزار جدید و مهمی در برنامه‌ریزی شهری هستند که از این طریق شهروندان را به مشارکت دعوت می‌کنند و پروژه‌های برنامه‌ریزی‌شده را سرگرم‌کننده می‌سازند. کاربرد بازی‌های شبیه‌سازی شهری در زندگی واقعی نشان می‌دهد که برنامه‌ریزان شهری درنهایت همیشه به ورودی‌هایی نیاز دارند که شهر به آن‌ها تعلق دارد و این ورودی‌ها شهروندان هستند.

بازی برنامه‌ریزی شهری

بازی‌های ویدئویی شبیه‌سازی شهر با توجه به دشواری ایجاد تعادل در سیستم‌های پیچیده، چندین دهه است که بازتابی از نحوه درک شهرها بوده و به‌تدریج به تغییر برنامه‌ریزی‌های استراتژیک، مدیریت منابع یا معیارهای ارزیابی ابتکارات مختلف برای شهرهای فیزیکی و مجازی منجر شده است. ساخت‌وساز شهرها نیز در طول تاریخ به‌تدریج پیچیده‌تر شد، تا جایی که تبدیل به یک شبکه متراکم از تعاملات شده است.

بیشتر شبیه‌سازها هنوز روی جاده‌ها و بزرگراه‌ها تمرکز می‌کنند، با این حال به‌تدریج نگرانی‌های دیگری در میان شهروندان شروع به ظهور کرد که در نهایت به بازی‌های ویدئویی منتقل شد و مطابق آن‌ها مردم سراسر جهان خواستار تغییر شیوه‌های جابه‌جایی، انرژی و فعالیت‌های محلی، همچنین مدیریت کارآمد زباله (ترجیحاً دور از مناطق مسکونی) و شهرداران به استفاده از فناوری برای مدیریت شهرها ملزم شدند.

تقاضای شهروندان برای خدمات بهداشتی، آموزشی، نظافت و مواردی از این قبیل نیز یک امر ثابت در برنامه‌ریزی شهری است، بنابراین خیلی زود بازی‌های ویدئویی ظهور کردند که شهروندان در آن‌ها میزان رضایت یا نارضایتی خود را از مدیریت نشان می‌دادند.

بازی‌های شهرسازی به‌تدریج ابعاد و شاخص‌هایی را اضافه کردند که شامل محیط زیست، حاکمیت، اقتصاد، انسجام اجتماعی، سرمایه انسانی، گسترش بین‌المللی، فناوری و مواردی از این قبیل بود و سیستم‌های مدیریت شورای شهر با نمونه‌های بازی، دیجیتالی شد.

بازی‌های ویدئویی امروزی به پیچیدگی پانل‌های مدیریت شهری هستند و سطح دشواری آن به میزان قابل‌توجهی افزایش داشته است. سطح پیچیدگی این بازی‌ها به‌حدی بالا رفته است که با دوقلوهای دیجیتالی شهرهای واقعی رقابت می‌کنند. پیچیدگی و تراکم روابط اکوسیستمیک شهرها در این بازی‌ها افزایش داشته و تغییر هر یک از متغیرها، برای مثال بهبود حمل‌ونقل، بدون تأثیرگذاری بر دیگر موارد غیرممکن است.

از سوی دیگر بازیکنان این بازی‌ها همانند شوراهای شهر باید با تعداد بی‌پایانی از وظایف چالش‌برانگیز مقابله کنند. یک روش جالب برای مقایسه رابطه بین بازی‌های ویدئویی برنامه‌ریزی شهری و برنامه‌ریزی شهری واقعی به این شرح است که بازیکنان ساعت‌ها تلاش می‌کنند تا شادی شهروندان دیجیتال خود را به حداکثر برسانند و داده‌های بیشتری نسبت به بسیاری از مدیران شهری در چند دهه پیش در دسترس دارند.

طراحی شهرها با ماین‌کرافت

ماین‌کرافت یکی از محبوب‌ترین بازی‌های کامپیوتری در جهان است که بازیکنان را دعوت می‌کند دنیای ساختمان‌ها، دهکده‌ها و دیگر عناصر فضایی خود را بسازند. هر ماه بیش از ۱۱۰ میلیون نفر ماین‌کرافت بازی می‌کنند، اما می‌توان از آن برای برنامه‌ریزی شهری نیز استفاده کرد.

یک مدیر پروژه سوئدی در سال ۲۰۱۳ به اجرای تعدادی از پروژه‌های برنامه‌ریزی شهری با استفاده از ماین‌کرافت پرداخت. این اقدام منحصربه‌فرد شامل کارگاه‌های مشارکتی انجام گرفت که طی آن ساکنان تشویق می‌شدند به همراه کارشناسان از این بازی کامپیوتری استفاده و فضاهای عمومی را طراحی و بازطراحی کنند. این قبیل پروژه‌های محله‌ای سازمان‌دهندگان را قادر می‌سازد بافت شهری محیط خود را تغییر دهند.

امروزه نیز کارگاه‌های بسیاری در این زمینه برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان در این کارگاه همیشه اعضای جامعه محلی هستند. در اصل از افرادی برای شرکت در این کارگاه‌ها دعوت می‌شود که ساکن محیط‌های اطراف فضاهای عمومی شهرها و کارشناسان واقعی موقعیت‌های محلی هستند. در این کارگاه‌ها همچنین از همه ذی‌نفعان پروژه، معماران، شهرسازان یا برنامه‌ریزان شهری به‌عنوان شرکت‌کنندگان کلیدی دعوت می‌شود تا بتوانند در طول کارگاه به صحبت‌های شرکت‌کنندگان گوش دهند و جهت پروژه‌های شهری را تعیین کنند.

استفاده از ماین‌کرافت دو دلیل دارد، اول این‌که برای نسل‌های جوان‌تر که می‌توانند از طریق بازی در موضوعات شهری و فرآیندهای مشارکتی قرار گیرند، بسیار جذاب است. دلیل دوم این‌که این بازی یک ابزار بسیار آسان برای استفاده محسوب می‌شود. مخاطبان ماین‌کرافت از هر رده سنی و فرهنگی هستند و در عرض ۲۰ دقیقه می‌توان آن را به افراد بی‌سواد نیز آموزش داد.

این کارگاه‌ها به جوانان می‌پردازد، اما از همه گروه‌های سنی دیگر نیز دعوت می‌کند و قصد دارد شکاف‌های دیجیتالی و نسلی را پر کند. این واقعیت که کودکان اغلب به شرکت‌کنندگان بزرگ‌تر یاد می‌دهند که چگونه از ماین‌کرافت استفاده کنند، به پویایی‌های جالبی منجر می‌شود.

با این حال از آنجا که ماین‌کرافت برای معماران و برنامه‌ریزان شهری در نظر گرفته نشده است، جزئیات کافی برای برنامه‌ریزی ایجاد ساختمان‌ها یا محله‌ها را ارائه نمی‌دهد. بنابراین زمانی که پروژه‌ای از یک کارگاه طراحی مشارکتی توسط شورای محلی تصویب شد، مسائل فنی به برنامه‌ریزان شهری واگذار می‌شود.

طراحی شهری به کمک بازی Cities:Skylines

Cities:Skylines نمونه دیگری از بازی‌های برنامه‌ریزی شهری است. این بازی کامپیوتری محبوب به دلیل جزئیاتی که دارد، بسیار مورد علاقه برنامه‌ریزان شهری است و حتی توسط شهر استکهلم در برنامه‌ریزی یک منطقه شهری جدیدی مورد استفاده قرار گرفته است. Cities:Skylines در کنار سایر شبیه‌سازهای شهرسازی، یک محیط کم استرس را برای توسعه یک شهر ارائه می‌دهد که کیفیت زندگی را برای شهروندان و حل مشکلات به هنگام بروز مشکلات زیرساختی و اقتصادی فراهم می‌کند. بسیاری از برنامه‌ریزان شهری از این بازی برای نمایش ایده‌های برنامه‌ریزی و آزمایش آن‌ها استفاده می‌کنند.

حضور یک متخصص فضای عمومی در کارگاه‌های برنامه‌ریزی شهری این بازی برای راهنمایی شرکت‌کنندگان بسیار مهم است. این متخصص به‌عنوان مثال راه‌های مختلفی را برای افزایش امنیت و در عین حال طراحی یک فضای عمومی محبوب پیشنهاد می‌کند که شاید پیش آن هرگز تصور نشده بود.

توجه به این نکته ضروری است که بازی‌هایی مانند Cities:Skylines نشان می‌دهد که چه مشکلاتی در برنامه‌ریزی شهری در دنیای واقعی وجود دارد. این امر با نحوه شروع ساخت شهر با اتصال مجموعه‌ای از جاده‌ها، خیابان‌ها و بزرگراه‌ها به ورودی‌های اصلی و بخش‌های از قبل موجود شهر توسط بازیکنان نشان داده می‌شود.

گیمیفیکیشن در شهر هوشمند

شهرهای هوشمند نیز می‌توانند به لطف بازی‌های ویدئویی، پیاده‌سازی مدل‌های دیجیتالی مانند دوقلوهای دیجیتال را قبل از استفاده در شهرهای واقعی مورد آزمایش قرار دهند. گیمیفیکیشن افزوده مهمی به ایده‌آل‌های شهرهای هوشمند محسوب می‌شود و طراحی مشارکتی بخش مهمی از این فرآیند است. با استفاده از بازی‌های رایانه‌ای رایج و آسان برای یادگیری، شهروندان می‌توانند با هزینه و تلاش کم به تغییر محیط شهری خود برای همه افراد درگیر در فرآیند برنامه‌ریزی کمک کنند. نتایج برنامه‌ریزی شهری مشارکتی از طریق گیمیفیکیشن می‌تواند بخشی از طراحی شهر هوشمند باشد و در آینده، این امکان وجود دارد که هر شهروند در یک شهر هوشمند به اپلیکیشنی دسترسی داشته باشد که در آن نه‌تنها می‌تواند اخبار را ببیند و به مسائل شهر خود رأی دهد، بلکه بتواند در برنامه‌ریزی ایده‌ها و ابتکارات نیز مشارکت داشته باشد. گیمیفیکیشن یک راه بسیار مناسب برای درگیر کردن بخش‌های بزرگی از مردم و جمع‌آوری نظرات آن‌هاست.

در واقع طراحی شهری و برنامه‌ریزی فضاهای عمومی با ایجاد اجتماع و زیست‌پذیری برای شهروندان همراه است. عناصر شهر هوشمند می‌توانند به بهبود و افزایش این جنبه‌ها کمک کنند، اما اگر شهروندان از فضاها استفاده نکنند، هوشمندی‌ها بیهوده خواهد بود. بنابراین حمایت و توانمندسازی مشارکت شهروندان از طریق بازی در طراحی شهری می‌تواند راهکار مناسبی باشد، چراکه جوامع در مرکز این فرآیند قرار دارند.

کد خبر 750503

دیگر خبرها

  • بهره‌گیری از بازی‌های ویدئویی در برنامه‌ریزی شهری
  • پیش‌ بینی ترافیک و زلزله با متاورس شهری
  • هر آنچه از سیستم VRF باید بدانید
  • هوشمندسازی ساختمان: خانه‌ای که فراتر از تصورات شماست
  • پیش‌بینی ترافیک و زلزله با متاورس شهری | شهر هوشمند چگونه شهری است؟
  • تجهیز صنایع کشور با ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی
  • سامانه آموزشی ترید در بازار ارز دیجیتال مبتنی‌بر هوش مصنوعی طراحی شد
  • صنعتگران به هوشمندسازی حمل‌ونقل دوچرخه‌ای شهر مشهد کمک کنند
  • گربۀ محله مهم است
  • سم زدایی کبد با نخوردن این خوراکی پرطرفدار !